Je partner verliezen is onbeschrijflijk zwaar. Je raakt je maatje kwijt, misschien wel de belangrijkste persoon in je leven. Je bent wellicht tientallen jaren samen geweest, je wilde samen oud worden, maar het leven had andere plannen. Hoe nu verder?
Rouwverwerking
Na het overlijden van je partner treedt onvermijdelijk een tijd van rouw in, en hoewel rouw universeel is, ervaart toch iedereen dit op zijn eigen manier. De leeftijd van de overledene, maar ook weg naar het overlijden toe speelt een rol. Ging er een heel lang ziekbed aan het overlijden vooraf, of was er sprake van een plotselinge dood? In het laatste geval zijn mensen de eerste tijd vaak in shock, en nog lang niet aan verwerking toe. In het eerste geval kan de dood een verlossing zijn en is bijna iedereen opgelucht dat er een einde aan het lijden is gekomen.
Voor iedereen anders
Tijd heelt alle wonden, luidt het gezegde. Dat is waar, maar hoeveel tijd het vergt, staat er niet bij. Het verliezen van een dierbare kan ook na jaren nog vreselijk scherp zijn. Na verloop van tijd komt en gaat het verdriet met vlagen. Net als je denkt dat het beter gaat, valt het weer op je. Niet iedereen vindt dat erg. Het verdriet kan aanvoelen als een vorm van contact met de overleden geliefde.
Wat kun je doen?
Het is belangrijk om de rouwgevoelens toe te laten. Op een goed moment zul je toch de draad van het leven weer (moeten) oppakken. Sommige mensen vinden het prettig om op volle kracht aan het werk te gaan, om zo al doende afgeleid te worden. Anderen doen dat stapje voor stapje. Wat je ook doet: het rouwproces heeft aandacht nodig. Helemaal wegstoppen werkt niet; je kunt ervan verzekerd van zijn dat het zich dan later keihard aandient.
Voor alles is een tijd
Een van de moeilijkste dingen om te doen na het overlijden van je partner, is het opruimen van zijn of haar spullen. In het begin hangen de kleren nog in de kast, staat de tandenborstel nog naast de jouwe, kom je overal wel iets tegen dat je doet denken aan je geliefde. Dat kan even troost bieden. Maar het opruimen van de spullen kan op een goed moment ook helpen bij het loslaten; iets waar je onvermijdelijk toe zult moeten overgaan. Natuurlijk kun je dierbare dingen bewaren. Vind je het lastig om alles in één keer weg te doen, doe het dan in fases. Stop spullen in dozen en zoek een doos per keer uit, als je je daar sterk genoeg voor voelt. Het is vaak fijn om dit samen te doen, bijvoorbeeld met een kind of een vriend(in). Dan kun je ook mooie herinneren ophalen met elkaar.
“Je mag me altijd bellen”
Het is voor de mensen uit je omgeving vaak lastig in te schatten hoe ze je het beste kunnen helpen bij jouw rouwverwerking. Temeer omdat iedereen op zijn eigen manier rouwt. Het gebeurt vaak genoeg dat mensen zich er heel ongemakkelijk bij voelen en de rouwende zelfs uit de weg gaan. In het begin is er vaak veel aandacht en staan mensen voor je klaar. Maar hun leven gaat verder, hun rouw is minder ingrijpend. Men zegt: “Je mag me altijd bellen” of “Zeg het maar als ik iets kan doen”, maar in de praktijk heeft iemand die rouwt daar niet zoveel aan. Concretere vragen als “Zal ik op maandag voor je komen koken” of “Zullen we elke zondag samen een wandeling maken” hebben meer effect.
En dan?
Het verdriet om het verlies van je partner zal altijd bij je blijven. Toch gaat jouw leven verder. Je zult weer dingen gaan ondernemen, er komt een tijd dat je merkt dat je opnieuw plezier ervaart in het leven. En misschien komt er zelfs op een goed moment een nieuwe partner. Niet iedereen heeft daar behoefte aan. Soms hebben mensen het gevoel dat ze hun overleden partner ontkennen of verraden met een nieuwe liefde. Maar zelfs naast gevoelens van rouw en verdriet kan er ook liefde ontstaan voor een ander. Je overleden partner is onvervangbaar, maar desondanks kun je met iemand anders toch weer een mooie relatie opbouwen.
Lees ook:
Testament van levensbelang: 7 tips