Je hebt er ongetwijfeld al iets over gehoord: het ziekenhuispersoneel staakt woensdag 20 november. Tientallen ziekenhuizen sluiten hun deuren voor reguliere zorg en het personeel draait zondagsdiensten. Het doel: een betere cao. FloorZorgt.nl sprak met Yvon Dijkstra, helpende op de afdeling neurologie van het Martini Ziekenhuis in Groningen en één van de bijna 200.000 stakers. Waar hopen de ziekenhuismedewerkers vooral op?
Het ziekenhuispersoneel staakt
Al ruim 82 ziekenhuizen en revalidatiecentra hebben aangegeven om op 20 november 2019 het reguliere werk neer te leggen en alleen open te zijn voor spoedgevallen. Personeel dat is ingeroosterd draait alleen een zondagsdienst. Daarnaast worden in verschillende ziekenhuizen ludieke acties georganiseerd en reizen veel zorgmedewerkers af naar Nieuwegein voor een protestbijeenkomst tijdens de ledenvergadering van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ).
Eisen van de bonden
De bonden eisen een loonsverhoging van 5 procent, een extra toeslag op last-minute-oproepen om te gaan werken en vermindering van de werkdruk. Ook meer aandacht voor rusttijden en instroom en behoud van personeel zijn punten waarvoor wordt gestaakt. Yvon vertelt waarom zij achter de staking staat en wat ze hoopt te bereiken.
Signaal afgeven
Yvon: ‘Op de dag van de staking heb ik een late dienst. We draaien een zondagsdienst en gaan ons best doen om het gezellig te maken voor onze patiënten. Natuurlijk heb je op een afdeling zoals neurologie niet alles voor het zeggen. Er komen altijd spoedgevallen binnen. Gelukkig staat de hele afdeling achter de acties. Samen hopen we dat de staking een signaal afgeeft aan de politiek en dat ze nu écht naar ons gaan luisteren.’
Lagere werkdruk
Yvon: ‘Goede zorg voor patiënten staat voor mij voorop. Dat geldt denk ik voor iedereen die in de zorg werkt. Maar de afgelopen jaren is de werkdruk enorm toegenomen. Daardoor kunnen we niet meer de aandacht aan patiënten geven die ze verdienen. We hebben alleen tijd om de benodigde zorg te verlenen. Voor extra zorg, zoals een luisterend oor bij iemand die emotioneel is, hebben we simpelweg geen ruimte. Een lagere werkdruk is ontzettend belangrijk om dat wel te kunnen bieden.’
Meer waardering en een hoger loon
‘Voor mij is het belangrijkste doel van de staking om meer handen aan het bed te krijgen. Natuurlijk is een loonsverhoging van 5 procent mooi. Die extra waardering voor ons werk hebben we zeker nodig, ook om nieuwe mensen aan te trekken en het huidige personeel te behouden. Er is relatief veel uitstroom en te weinig instroom. Maar veel belangrijker vind ik dat er meer bewustwording komt van de situatie in de zorg. Dat de politiek inziet hoe hoog de druk is die op de huidige zorgverlening staat.’
Aanpakken bij de basis
‘Als voorbeeld noem ik het ziekteverzuim. Dat is hoog, waardoor de druk op de werkvloer verder toeneemt. Om dit op te lossen komen coaches en dure bureaus met allerlei maatregelen om het verzuim te verminderen. Maar daar zit het probleem niet. We moeten ziekteverzuim aanpakken bij de basis. Daar hebben we geld en capaciteit nodig. Meer personeel, meer waardering voor ons werk en betere secundaire arbeidsvoorwaarden. Dan volgt minder ziekteverzuim vanzelf.’
Betere cao’s
Minder werkdruk, meer waardering. Het ziekenhuispersoneel heeft het hard nodig. Dit jaar onderhandelden ook andere zorgsectoren voor verbetering van hun cao’s. En met succes. Zo zijn de lonen in de thuiszorg, GGZ en gehandicaptenzorg al verhoogd met ruim 7 tot zelfs meer dan 8 procent. Vooralsnog is het voor ziekenhuispersoneel afwachten of de NVZ gehoor geeft aan hun eisen.
Wat vind jij van de staking van het ziekenhuispersoneel? Laat het weten op Facebook!
